Madurai

waiting for the camera!
Downtown Madurai

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Image
An Open letter Dear C. I love you, really, I do. From the day I saw you, I have been smitten by you. You are gorgeous, round, perfectly tall, the right proportions, not an ounce extra or less, and just so perfect that at that moment I realized that you are the kind I have been looking forward to be stumbled across. I wouldn't be exaggerating if I said that you have influenced my life, you have. Because my perception of beauty has changed. You came to me or rather, I stumbled across you when I was surrounded by hugely comical, stupid-looking or Stern, non-smiling, non- friendly, arrogant type A losers- the typical extremes; and so, your entry into my life was perfectly timed. And now when I think, I couldn't have imagined how I finished all my work without your help. The way you paused, the space you gave, the right bend to my imaginative words; you fueled that. I propagate the idea of you to many around me because I value you.  ----...
Read more

... wooden board of Beasts- 2

Image
Once the infancy withered off, Joy sang beautifully. The voice that eased out of her throat was charismatic, just like her Soul . Her dad was a singer too but wasn’t encouraged enough. Though he had learnt guitar and loved it, he had other plans for Joy. He didn’t want little Joy to suffer the way he did. So at the age of five, Joy went to a dance class and at nine, she joined a music school and began training for violin. She despised it at first; she believed that it was a waste of time. She cried, she refused to eat but soon, she began connecting with her blood full of it. Her discovery was that that the violin was alive. Yes, it breathed, ate and slept alongside Joy. It whispered into her soul and she did the same. The smell of mahogany became her own. The bridge of the violin she would compare to her button nose. They shared their happiness and sorrows mutually. A bunch of strings became her friends in life; they became the knowledge she shared, the wealth she possessed. Through...
Read more

Soul Food

Image
"വീട് എവിടെയാ" എന്ന് പണ്ടൊക്കെ ആൾകാർ ചോദിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എന്ത് പറയണം എന്ന് അന്തം വിട്ടിരുന്നു. ഞാൻ പഠിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന airforce balbharati എന്ന് ഒരിക്കൽ ഉത്തരം പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ആന്റി കുറെ ചിരിച്ചു. കാരണം ഒരു 13  വയസ്സ് വരെ ഇന്ത്യയൊട്ടാകെ സഞ്ചരിക്കയല്ലാതെ വീടെവിടെയാ എന്ന് ഒരാളും പറഞ്ഞു തന്നില്ല.. ഒരിക്കൽ ഞാനത് സ്വയം കണ്ടുപിടിക്കയ തന്നെ ചെയ്തു... ആരും പറഞ്ഞതല്ല. പക്ഷെ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തിൽ നിന്നാണ് ഞാൻ അത് മനസിലാക്കിയത്!  അത് വരെ മലയാളി എന്ന് വിശ്വസിച്ചിരുന്ന ഞാൻ, യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരു "സങ്കര" ആണെന്ന്  അപ്പോഴാണ് പുടികിട്ടീത് ...  കൊണ്ടാട്ടം, ഇലുമ്പിച്ചം പഴം സാദം, തൈർ സാദം, പൊങ്കൽ, പനിയാരം,  മെദു വട എന്നിവ മലയാളികളുടേത് എന്ന് അഹങ്കരിച്ചിരുന്ന ഞാൻ അത് തമിഴ് വിഭവങ്ങളാണെന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ അത്ഭുതം കൊണ്ട് കൂറി. "അതെങ്ങനെയാ നമ്മൾ മലയാളികൾ ആണെങ്കിൽ തമിഴ് വിഭവങ്ങൾ ഇടയ്ക്കിടെ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാക്കുന്നത്?" എന്ന എന്റെ "നിഷ്കളങ്കമായ"  ചോദ്യത്തിനുത്തരമായി എന്റെ അച്ഛമ്മ നാല് തമിഴ് ഡയലോഗുകൾ അങ്ങട് കാച്ചികളഞ്ഞു !  അപ്പഴല്ലേ ഗുട്ടൻസ് മനസിലായത്! എന്റെ അച്ഛമ്മ പക...
Read more